uzun günler ve kısacık geceler geçiriyordu. hep uykulu.. küçük bir çaybahçesinde dökülmek istercesine oturdu iskemleye. kambur sırtını öreten gömleği düzgündü. ve gözleri üzgün.. gecelerce geçmişi düşünmüştü. fotoğraflar, ufak kağıtlara küçük büyük yazılar, mektup zarfları.. aslında bunların hepsinin sebebi üç beş küçük hücrecikti.. üç beş küçük hücrecik.. yıllanmış bir bedende üç beş küçük hücrecik.. sesini düşündü kulağında; gözünde gülüşünü.. cılız kollarıyla sarılmak istedi o yıllanmış, yıpranmış bedene.

evet, bütün bunlar kendiğinden oldu

hayal kendiliğinden

düş kendiliğinden

yaşam kendiliğinden..