Aynı insanlar farklı yönlerdeydi bu defa. Yaşlanıyor gibiydi. Sırtını dönüp gittiği çocukluğunun boynu hafif büküktü. O, gölgesi arkasında; çocukluğuysa gölgesi önünde yürüdü.. Çocukluğu gözlerini yere doğrultmuştu. Belli ki birşeyler vardı fikrinde. Farklı oldukları yer de burasıydı zaten... Onun fikrinde yaşanmışlıklar, çocukluğunun fikrinde ise yaşanmamışlıklar vardı.. Durup ardına bakmak aklına bile gelmedi. Çocukluğuna rağmen öylece yürüdü...